Από τα τέλη Μαΐου 1986, 48 αδερφοί , όλοι μέλη της Σ:. Στ:. <<ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ>> υπ΄ αριθμ. 84 της Μεγ:. Στ:. της Ελλάδος, διαπνεόμενοι από τα τεκτονικά ιδεώδη της ηθικής, εγύμνωσαν τα ξίφη και επεχείρησαν, ως άλλοι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, ηρωική έξοδο από το τέλμα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, το περικυκλωμένο από το κάστρο της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού, του εγωισμού και του δογματισμού.
Με οδηγό, στην άγνωστη πορεία, το μέγα ψυχικό σθένος των αδ. και με φάρο, τις ριζωμένες μέσα τους Τεκτονικές Αρχές, επεχείρησαν με άλλους αδελφούς των Σεπτ:. Στοών <<Παρθενών>> των Αθηνών και <<Παλαιών Πατρών Γερμανού>> της Αχαϊας, να ιδρύσουν νέα Τεκτονική δύναμη, την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Για αυτό τον λόγο, παραιτήθηκαν όσοι αδελφοί κατείχαν μεγάλα αξιώματα, με πρώτον τον αείμνηστο Μεγ:. Διδάσκαλο Αδ:. Πέτρο Φράγκο και έχοντας ως οδηγό και φάρο, τον ηθικόν νόμο, απεχώρησαν οριστικώς από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.
Κατά το χρονικό διάστημα από τον Μάιο 1986 μέχρι τον Ιούνιο 1990, η Ακρόπολις προσπάθησε για την επιτυχία της Εθνικής Μεγάλης Στοάς, η οποία λειτουργούσε σύμφωνα με τον Αγγλικό τύπο. Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε με πολλές ελπίδες αλλά τελικώς το όνειρο μιας υγιούς νέας Μεγ:. Στοάς δεν απέδωσαν. Έτσι, αρκετοί από τους αδελφούς (τους 48 που ξεκίνησαν), μη αντέχοντας και νέα ταλαιπωρία, απεχώρησαν από την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Νέον όμως αίμα είχε εισέλθει στην Στοάν <<ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ>>. Έτσι λοιπόν τον Ιούνιο του έτους 1990, 25 περίπου αδελφοί, αφού ανέπτυξαν και πάλι τα τεκτονικά λάβαρα και με τα ξίφη ανά χείρας, επεχείρησαν μια νέα δραματική έξοδο μόνοι τους, χωρίς κανένα στήριγμα, παρά μόνο την αστείρευτη δύναμή τους.
Από τον Σεπτέμβριο του 1990, εργάσθηκαν ως ανεξάρτητη συμβολική Στοά <<ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ>>, στεγαζόμενοι σε Τεκτονικό Ναό του μικτού, στην οδό Τροίας στην Κυψέλη. Στις 7 Ιανουαρίου 1991, το μικτό έπαψε να παρέχει την στοιχειώδη στήριξη και δεν τους άφησε το δικαίωμα να εργάζονται στον Ναό του. Στις 7 Ιανουαρίου 1991 στην οικεία αδελφού , έχοντες μετατρέψει αυτή, σε Στοά, όλοι μαζί, σαν ένας άνθρωπος, αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα, μόνοι τους, μη περιμένοντας βοήθεια από πουθενά.
